"Ο ελεύθερος Τύπος μπορεί να είναι είτε καλός είτε κακός, αλλά χωρίς ελευθερία, είναι απόλυτα βέβαιο ότι ο Τύπος δεν μπορεί να είναι οτιδήποτε άλλο από κακός" (Α. Καμύ).
Χωρίς ελευθερία ο τύπος όχι μόνο θα είναι κακός, θα είναι καταστροφικός για την Πολιτεία και την κοινωνία ευρύτερα. Η προσπάθεια φίμωσης δημοσιογράφων, διά της βίας, χηραγώγησης, ακόμη και εξαγοράς, δεν είναι καινούργιο φαινόμενο, ούτε αποκλειστική Κυπριακή "πατέντα". Ανέκαθεν ήταν και είναι παγκόσμιο φαινόμενο στην ιστορία της δημοσιογραφίας και του δημοσιογραφικού λόγου.
Πάρα πολλές φορές αναφέρθηκα στις δυσκολιες του να είσαι δημοσιογράφος. Άλλες τόσες, στις δυσκολίες του να είσαι σύγχρονος, μάχιμος δημοσιογράφος. Πάμπολλες φορές αναφέρθηκα στις καθημερινές προσωπικές μάχες που δίνει ο δημοσιογράφος, μα και στα όσα δύσκολα μας περιμένουν. Ναι μας περιμένουν ακόμη πιο δύσκολες εποχές, κυρίως εξ υπαιτιότητας δικής μας, μιας και κάποιοι από εμάς, διαχρονικά υποκύπταμε, εξευτελίζοντας τη δημοσιογραφία. Δεν είμαι κριτής, είμαι αγωνίστρια και λατρεύω το λειτούργημα μου. Το λειτούργημα μου... ναι η δημοσιογραφία δεν είναι επάγγελμα, είναι λειτούργημα, επίπονο, δύσκολο και απαιτητικό. Αλήθεια το θυμάται κανείς;
«Εναπόκειται στον κάθε δημοσιογράφο ξεχωριστά, να θέσει τα όρια της υποταγής ή των αντιστάσεων του, τα όρια της αξιοπρέπειας και της επαγγελματικής υπόστασής του. Ο καθένας χωριστά δίνει την προσωπική του μάχη ή επιλέγει να παραδοθεί αμαχητί», είπε πρόσφατα ο Πρόεδρος της Ένωσης Συντακτών Κύπρου, Γιώργος Φράγκος.
Η ελευθερία του λόγου είναι αδιαπραγμάτευτη. Η παραίτηση του Ανδρέα Παράσχου ας μην πάει χαμένη!
Comments